Glorieus Falen als projectmanager

Projectmanagement in een notendop: koffie drinken, te veel nadenken & falen

De columns van Stine Jensen lezen soms gewoon heerlijk weg. Nu zij ze bundelde in haar boek Faalmoed, verslond ik ze aan een stuk. Alsof haar overdenkingen helemaal los staan van mijn leven, en dat kan natuurlijk heel goed zo zijn. Heerlijk! Wat heb ik toch een ongecompliceerd leven als ik daar niet over na hoef te denken.

Waarom dan toch een BoekenBlog? Omdat een groot deel van de columns in dit boek wel een snaar raakt. Niet allemaal even heftig, het boek leest echt heerlijk weg, maar de titel is niet voor niks gekozen. Actuele thema’s worden aangeraakt, net anders bekeken dan ik ze tot nu toe zag en met een aantal rake zinnen zet de schrijfster me aan het denken.

In “Een Job Cohennetje doen” wordt het theedrinken met degene waar je het niet mee eens bent, zoals de heer Cohen als burgemeester vaak deed, beschouwd. Helpt thee, of koffie, drinken tegen onenigheid? Is het altijd een manier om met meer respect naar de medemens te kijken?

Uit Twijfelkont (1)

Was je er net van overtuigd dat we meer empathie nodig hebben in deze harteloze wereld (Roman Krznaric), verschijnt er een kloek Duits werk dat ons wil waarschuwen voor empathie (Fritz Beihaupt, Die Dunklen Seiten der Empathie). Met gaat er te gemakkelijk van uit dat empathie leidt tot het juiste gedrag, terwijl dat nog maar de vraag is.

Het is ‘maar’ een column, maar met woorden als ‘empathiesadisme’ en ‘empathievampirisme’ bracht Stine Jensen een nuance in mijn kruistocht voor meer empathie naar jezelf en naar de leden van je projectteam.

Ze heeft gelijk: ook voor empathie geldt ‘Geniet, maar met mate’.

Tussen Faalmoed en Glorieus Falen

Glorieus Falen was een avontuur dat Anna Schakel en ik aangingen. Vanaf juni 2019 tot het najaar van 2021, dwars door de vele lockdowns, hebben we projectmanagers gevraagd om hun faalverhalen te delen, zodat we van elkaar kunnen leren. We organiseerden zowel offline als online evenementen, gaven in-company trainingen, openden wekelijks een kamer op Clubhouse en hadden een wekelijkse podcast. We luisterden, coachten projectmanagers en creëerden een omgeving waarin we van elkaars faalverhalen leerden. Hoewel dit avontuur voorbij is, kan ik Glorieus Falen niet volledig loslaten.

Met een podcast en workshops met de titel Glorieus Falen op mijn cv, kon ik dit boek niet laten liggen. Al in de inleiding schrijft Stine Jensen over de CV der mislukkingen die de Amerikaanse psycholoog Johannes Haushofer in 2016 aan het grote publiek introduceerde.

In onze podcast en tijdens het evenement vertelden projectmanagers over hun faalmomenten. De schrijfster ligt de vinger op de juiste plek: als mensen, ook als projectmanagers, smullen we van falende medemensen. Het is genuanceerder dan ramptoerisme, maar mogen we vanaf nu zeker faaltoerisme noemen.

Nog zo’n vinger op de juiste plek:

In seculiere westerse samenlevingen zullen mensen vaker het idee hebben dat zij falen. Immers, in een maakbare samenleving word je geacht controle te hebben over je handelen en over de uitkomst – daar ben je zelf verantwoordelijk voor.

…

En toch vind ik het belangrijk om naast het stuntelen, showfalen en permanente falen een zachte blik te houden over het falen waar we allen aan lijden: leven. Omarm de onzekerheid, durf faalmoedig te zijn! Bij het leven hoort kwetsbaarheid.

Daarom, beste projectmanager, blijft mijn vraag aan jou om te erkennen dat we een ingewikkeld vakgebied hebben gekozen en met vallen en opstaan onze projecten managen en projectteams begeleiden. Daar is faalmoed voor nodig. En jij hebt dat!

Stine Jensen

Dat deze verzameling van columns me aan het denken zet is niet zo gek. Ik las al eerder werk van Stine Jensen en word wakker van haar manier van vertellen.

Als schrijver en filosoof, of filosofisch schrijver, schreef zijn meerdere boeken voor volwassenen en kinderen en maakte zij programma’s voor omroep HUMAN. Faalmoed is een uitgave van Pepperbooks.